malam yang sepipipi....
pak mat jual kopipipi....
nyanyian lagu sewaktu kanak-kanak... menariknya hidup waktu tu... menyanyi.. bermain... gelak tawa yang tak de sape nak halang.... hidup rase mcm dah cukup sempurna... bila waktu makin bergerak ke depan.... ape yg kita rase sekarg???? hidup n makin susah pulak kn.... byk yg nak kene fikir.... byk yg kite kene blaja.... satu perkara yg remeh hinggalh perkara yg berat.... tp tu semualh yg m'corak kn kehidupan kita ni kn.... kalau semua tu tak ade.. ape nilai kite ni hidup sebagai manusia.. yg Allah dah berikn akal dan fikiran... tp knp ade manusia yg bertindak dan b'kelakuan mcm haiwan yg tak de pon akal... malah kadan2 terlebih trok lak diaorg2 ni.... mcm hampeh jer.... knp erk diaorg mcm tu???? tah lah.. aku skrg ni boleh lh t'tny2.... tp kite sbagai manusi ni tak leh lh alpa..... risau tu slalu jer m'jentik jiwa ni.... slalu jer hati ni m'ngacau ngan soalan2 yg m'yemak kn kepala.... aku slalu b'doa dan b'harap agar aku d'jauhkn dri p'buatan manusia binatang... semua org b'hrp mcm tu kot... tah lah... aku agak jer... huhuhu... nasib dunia kini........
No comments:
Post a Comment